بررسی 4 تاثیر بازی‌های ویدیویی بر کودکان و نوجوانان

بازی‌های ویدیویی زندگی میلیون‌ها کودک و نوجوان را تحت سلطه خود گرفته اند و ذهن و اوقات فراغت آن‌ها را به تسخیر خود درآورده‌اند. با افزایش سریع استفاده کودکان و نوجوانان از بازی‌های ویدیویی، والدین و کارشناسان به بررسی تأثیرات واقعی این سرگرمی دیجیتال بر ذهن‌های آنها پرداخته‌اند. بازی‌های ویدیویی مزایای شناختی و سرگرم‌کننده بسیاری دارند، اما شواهد فزاینده‌ای نشان می‌دهد که قرار گرفتن بی‌رویه در معرض آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان مضر باشد. برخی افراد از مزایای شناختی و اجتماعی بازی‌های ویدیویی حمایت می‌کنند، در حالی که دیگران نگرانی‌هایی درباره اعتیاد، پرخاشگری و اختلالات عاطفی ابراز می‌کنند.

در این مقاله، به بررسی تأثیرات مثبت و منفی بازی‌های ویدیویی بر کودکان و نوجوانان می‌پردازیم تا به شما در تصمیم‌گیری درباره تأثیر آن‌ها بر سلامت روان فرزندتان کمک کنیم.

• سلامت جسمی و بازی‌ها
• بازی‌ها و درس خواندن
• بازی‌ها و رفتار اجتماعی
• خواب و بازی‌های ویدیویی

بازی‌های ویدیویی دیگر فقط یک سرگرمی ساده نیستند؛ آن‌ها به بخشی جدانشدنی از زندگی کودکان و نوجوانان تبدیل شده‌اند. از بازی‌های موبایلی گرفته تا کنسولی و آنلاین، ساعت‌های زیادی از زمان فرزندان ما صرف این دنیاهای دیجیتالی می‌شود

تاثیرات بازی‌های ویدیویی بر سلامت جسمی کودکان و نوجوانان

ماهیت غیر‌فعال بازی‌های ویدیویی پیامدهای جدی‌ برای سلامتی جسمانی کودکان و نوجوانان دارد. جذابیت سرگرمی دیجیتال و نیاز به نشستن طولانی‌مدت حین بازی ممکن است کودکان و نوجوانان را از ورزش منظم باز دارد. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات مرتبط با این فعالیت کم‌تحرک، خطر چاقی دوران کودکی و نوجوانی است. بسیاری از کودکان و نوجوانان زمان زیادی را در حال نشستن و خیره شدن به صفحه نمایش‌ها می‌گذرانند و این سبک زندگی کم‌تحرک با بازی فعالانه که برای رشد حیاتی است، در تضاد است و کاهش فعالیت جسمی می‌تواند منجر به مشکلات مختلف سلامت شود.

رابطه میان استفاده از رسانه‌های الکترونیکی و افزایش وزن کودکان، موضوع مطالعات مختلفی بوده است. برای مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱ رابطه قوی‌ای بین استفاده بیشتر از صفحات نمایش و شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر در کودکان شناسایی کرده است. اعتیاد به بازی‌های ویدیویی یک اختلال رفتاری جدی است که نباید نادیده گرفته شود، زیرا باعث کم‌تحرکی در حین بازی می‌شود. سازمان جهانی بهداشت (WHO) اعتیاد به بازی را به عنوان یک بیماری روانی به رسمیت شناخته است که تأکیدی بر پیامدهای بهداشتی آن دارد. طبقه‌بندی اخیر WHO  از اعتیاد به بازی، شدت آن را برجسته می‌کند.

بازی وسواسی پیامدهایی مشابه با سوءمصرف مواد دارد. این اختلال با ناتوانی در کنترل بازی، ترجیح دادن بازی به سایر فعالیت‌های روزمره و ادامه دادن بازی علی‌رغم پیامدهای منفی شناخته می‌شود. شناسایی اعتیاد به بازی به عنوان یک اختلال رفتاری، آسیب بالقوه آن برای کودکان را برجسته می‌کند. این اثرات می‌توانند به‌ویژه برای کودکان که ذهن و رفتار آن‌ها هنوز در حال رشد است، شدیدتر باشند.

این تأثیرات می‌توانند در زمینه‌های مختلف زندگی مانند سلامت جسمی، عملکرد اجتماعی و تحصیلی پیامدهای منفی داشته باشند. وضعیت فعلی تهدیدی آشکار را نشان می‌دهد که در آن بازی‌های ویدیویی سلامت جسمانی کودکان را تحت تأثیر منفی قرار داده‌اند. واضح است که حفاظت از سلامت نسل آینده نیازمند افزایش آگاهی درباره جنبه‌های کم‌تحرک بازی‌های ویدیویی و اشکال مختلف وابستگی به آن‌هاست.

تاثیرات بازی‌های ویدیویی بر عملکرد تحصیلی کودکان و نوجوانان

اعتیاد به بازی‌های کامپیوتری می‌تواند پیامدهای شدیدی داشته باشد، از جمله کاهش موفقیت تحصیلی. زمانی که کودکان و نوجوانان وقت زیادی را صرف بازی‌های ویدیویی می‌کنند، ممکن است وظایف تحصیلی خود را نادیده بگیرند که این موضوع می‌تواند به نمرات پایین‌تر و کاهش علاقه به مدرسه منجر شود. آنها اغلب انجام تکالیف مدرسه را به تعویق می‌اندازند تا زمان بیشتری را در دنیای مجازی بازی بگذرانند.

ماهیت جذاب این بازی‌ها اغلب منجر به اهمال‌کاری و کاهش تمرکز بر وظایف تحصیلی می‌شود. تحقیقات متعدد به طور مداوم نشان می‌دهد که کسانی که به طور افراطی درگیر بازی‌های ویدیویی هستند، عملکرد تحصیلی ضعیفی از خود نشان می‌دهند. دانش‌آموزانی که وقت زیادی را صرف بازی‌های ویدیویی می‌کنند، بیشتر در معرض ضعف در تمرکز و عملکرد تحصیلی قرار دارند.

تأثیرات بازی بیش‌ازحد بر مدیریت زمان که عامل مهمی در عملکرد تحصیلی است فراتر از مسئله آشکار تکالیف ناقص می‌رود. ضروری است که دانش‌آموزان مهارت مدیریت مؤثر زمان را بیاموزند تا بتوانند زمان کافی را به امور تحصیلی، فعالیت‌های فوق‌برنامه و علایق شخصی اختصاص دهند. نوجوانان ممکن است در توسعه این مهارت‌ها با چالش مواجه شوند، چرا که بازی‌های ویدیویی با جذابیت خود، زمان آن‌ها را می‌بلعند و باعث می‌شود در مدیریت عاقلانه زمان دچار مشکل شوند.

پیامدهای ضعف در مهارت مدیریت زمان می‌تواند گسترده باشد، نه‌تنها بر پیشرفت تحصیلی بلکه بر رشد مهارت‌های مادام‌العمر که برای بلوغ ضروری‌اند، تأثیر بگذارد موفقیت تحصیلی معمولاً وابسته به مدیریت زمان خوب است و بدون این مهارت، دانش‌آموزان ممکن است نتوانند در مدرسه یا زندگی حرفه‌ای آینده موفق باشند.

تاثیر بازی های ویدئویی بر رفتار اجتماعی کودکان و نوجوانان

انجام طولانی‌مدت بازی‌های ویدیویی می‌تواند به شدت بر رفتار اجتماعی کودک و نوجوان تأثیر منفی بگذارد و منجر به انزوا و کاهش مهارت‌های اجتماعی آفلاین شود. در حالی که بازی‌های ویدیویی ممکن است حس اتصال به دنیای مجازی ایجاد کنند، می‌توانند مانع از رشد دوستی‌های واقعی و چهره‌به‌چهره شوند. بسیاری از افرادی که وقت زیادی را صرف بازی می‌کنند، تعاملات شبیه‌سازی‌شده بازی را به روابط واقعی ترجیح می‌دهند. جذابیت چت‌های داخل بازی و حالت‌های چندنفره آنلاین می‌تواند نوعی توهم ارتباط اجتماعی ایجاد کند و باعث دوری از دوستان و خانواده واقعی شود. جلوه‌های این مسئله شامل دشواری در برقراری ارتباط، بی‌ثباتی عاطفی و فروپاشی در تعاملات اجتماعی است.

محتوای بازی‌های ویدیویی نیز می‌تواند تأثیر زیادی بر رفتارهای بین‌فردی کودک ان و نوجوانان داشته باشد. خشونت در بازی‌ها با کاهش همدلی نسبت به پرخاشگری در دنیای واقعی و ترویج رفتار تهاجمی مرتبط شده است. از آنجا که بازی‌های خشن، خشونت را عادی و جذاب جلوه می‌دهند، می‌توانند بازیکنان را نسبت به پیامدهای پرخاشگری بی‌تفاوت کنند. انجمن روانشناسی آمریکا (APA) بازی‌های خشن را با پرخاشگری در کودکان مرتبط می‌داند.

طبق یک مطالعه، کودکانی که روزانه بازی‌های خشن انجام می‌دهند، ممکن است نسبت به دیگران رفتار خصمانه‌تری از خود نشان دهند. تأثیرات منفی بازی‌های رایانه‌ای بر رفتار اجتماعی کودکان را نمی‌توان دست‌کم گرفت. انزوای اجتماعی، ضعف در مهارت‌های اجتماعی واقعی و بی‌تفاوتی نسبت به خشونت می‌تواند رشد عاطفی و اجتماعی کودک را به‌طور دائمی تحت تأثیر قرار دهد. نظارت بر مدت و محتوای بازی‌های ویدیویی بسیار حیاتی است.

تاثیر بازی های ویدئویی بر خواب کودکان و نوجوانان

کم‌خوابی یکی دیگر از اثرات منفی بالقوه بازی بیش‌ازحد در کودکان و نوجوانان است. جلسات بازی در ساعات پایانی شب می‌توانند چرخه طبیعی خواب را مختل کرده و منجر به مشکلاتی در به‌خواب رفتن و بیدار ماندن در طول شب شوند. شرکت در جلسات بازی شبانه می‌تواند زنجیره‌ای از مشکلات خواب ایجاد کند. نور آبی‌ که از نمایشگرها ساطع می‌شود می‌تواند هورمون تنظیم‌کننده خواب یعنی ملاتونین را مختل کند.

هیجان حاصل از بازی‌های ویدیویی ممکن است باعث شود کودکان و نوجوانان نتوانند قبل از خواب آرام شوند. شواهدی از ارتباط میان استفاده از رسانه‌های الکترونیکی (از جمله بازی‌ها) و مشکلات خواب در کودکان و نوجوانان ارائه شده است. این مشکلات شامل سختی در به‌خواب رفتن، بیدار ماندن در شب و عدم تجربه خواب با کیفیت هستند.

کم‌خوابی باعث خستگی کودک در روز بعد می‌شود. این موضوع می‌تواند حافظه، خلق‌وخو و سلامت را تحت تأثیر قرار دهد. استراحت برای تثبیت حافظه و عملکرد شناختی ضروری است. بدون خواب کافی، کودکان ممکن است در یادگیری و عملکرد کلاسی مشکل پیدا کنند. کمبود خواب می‌تواند باعث نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری و مشکلات روانی شود. از آنجا که زمان بازی با مشکلات خواب مرتبط است، نظارت بر بازی کودکان به‌ویژه قبل از خواب اهمیت دارد.

برای کمک به کودکان جهت داشتن خواب با کیفیت، والدین می‌توانند محدودیت زمانی برای استفاده از وسایل دیجیتال تعیین کرده و تمرینات آرام‌سازی را ترویج دهند. در بررسی اثرات منفی بازی‌های ویدیویی بر کودکان، کم‌خوابی مشکلی جدی است. اختلال در برنامه خواب کودک می‌تواند باعث مشکلات روانی، عاطفی و جسمی شود. سلامت، رشد و تربیت خوب کودک نیازمند توجه به این مسئله است.

بازی‌های ویدیویی به بخش مهمی از دوران کودکی بسیاری از افراد تبدیل شده‌اند. جذابیت بازی های ویدئویی در توانایی‌شان برای ارائه تجربیات فراگیر، بازخورد فوری و چالش‌های تعاملی است که ذهن‌های کودکان و نوجوانان را درگیر می‌کند.

کسانیکه بازی‌های ویدیویی انجام می‌دهند، اغلب دلایلی مانند سرگرمی، رقابت و ارتباط با دوستان را به‌عنوان انگیزه‌های اصلی خود ذکر می‌کنند. طبق آمارهای اخیر، بیش از ۷۰٪ از کودکان در ایالات متحده به‌طور منظم بازی‌های ویدیویی انجام می‌دهند که نشان‌دهنده جایگاه این فعالیت در فرهنگ مدرن است.

اگرچه بسیاری از والدین ممکن است بازی‌های ویدیویی را تنها نوعی سرگرمی بدانند، اما واقعیت این است که این بازی‌ها می‌توانند نقش مهمی در رشد و آموزش کودکان ایفا کنند. دلایل مختلفی وجود دارد که توضیح می‌دهد چرا کودکان باید بازی کنند، به‌ویژه در محیطی دیجیتال که با دنیای واقعی آن‌ها گره خورده است.

بازی‌های ویدیویی با فراهم آوردن محیطی ساختارمند برای آزمون و خطا، تقویت تفکر انتقادی، افزایش تمرکز و بهبود تصمیم‌گیری، به توسعه ذهنی کودک کمک می‌کنند. این بازی‌ها همچنین فضایی ایمن برای تجربه احساسات، رقابت و موفقیت فراهم می‌کنند که در زندگی واقعی ممکن است به‌راحتی در دسترس نباشد.

از سوی دیگر، امروزه بسیاری از مهارت‌های اجتماعی، حتی تحصیلی، در بستر دیجیتال و بازی‌های آنلاین شکل می‌گیرند. بنابراین، درک نیازهای کودکان به این نوع تجربه‌ها برای رشد جامع آن‌ها ضروری است.

برخلاف باور عمومی، بازی‌های ویدیویی همیشه مضر نیستند. در واقع، زمانی که به‌صورت معتدل استفاده شوند، می‌توانند ابزار ارزشمندی برای توسعه شناختی و اجتماعی باشند:

• توسعه مهارت‌های شناختی: یکی از موضوعات مهم در بررسی تاثیر گیم بر کودکان و نوجوانان، توانایی بازی‌های ویدیویی در تحریک بخش‌های مختلف مغز است. بازی‌هایی که نیاز به حل مسئله دارند، مانند بازی‌های معمایی یا استراتژیک، نواحی مرتبط با حافظه کاری، تصمیم‌گیری، و کنترل توجه را فعال می‌کنند. این موضوع می‌تواند به توسعه مهارت‌های شناختی مانند تفکر منطقی، تمرکز و تطبیق سریع با شرایط جدید کمک کند. همچنین، بازی‌های ویدیویی باعث تقویت پیوندهای عصبی مرتبط با هماهنگی چشم و دست می‌شوند که می‌تواند در انجام بسیاری از فعالیت‌های روزمره مؤثر باشد. تاثیر بازی های ویدیویی بر مغز، به‌ویژه در دوران رشد کودکان، می‌تواند منجر به افزایش انعطاف‌پذیری شناختی و توانایی تطبیق با اطلاعات جدید شود.
• بهبود هماهنگی دست و چشم: بازی‌هایی که نیاز به اقدامات دقیق دارند، مانند پلتفرمرها یا تیراندازهای سریع، می‌توانند مهارت‌های حرکتی و هماهنگی دست و چشم را بهبود بخشند.
• مزایای اجتماعی: بازی‌های چندنفره و همکاری‌آمیز آموزش همکاری تیمی و ارتباط را فراهم می‌کنند. کودکانی که در محیط‌های گروهی بازی می‌کنند، می‌توانند یاد بگیرند که برای دستیابی به هدفی مشترک با یکدیگر همکاری کنند و مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود بخشند. اگر به‌دنبال نمونه‌ای از این نوع بازی‌ها هستید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله بهترین بازی‌های اکشن روبلاکس را بخوانید تا با گزینه‌های جذاب و تعاملی برای فرزندتان آشنا شوید.
• کاهش استرس و آرامش: برای بسیاری از کودکان، بازی‌های ویدیویی به‌عنوان شکلی از فرار و آرامش عمل می‌کنند. مقدار متوسطی از بازی می‌تواند به کاهش استرس کمک کند و به کودکان اجازه دهد پس از یک روز طولانی در مدرسه آرام شوند.
• ساختن تاب‌آوری: بازی‌هایی که شامل چالش‌های پیچیده و شکست‌های گاه‌به‌گاه هستند، به کودکان آموزش می‌دهند که پافشاری کنند و دوباره تلاش کنند. این می‌تواند تاب‌آوری عاطفی را تقویت کرده و ذهنیت رشد را پرورش دهد که در موقعیت‌های واقعی ارزشمند است.
• افزایش اعتمادبه‌نفس: کامل کردن سطوح دشوار یا دستیابی به امتیازات بالا می‌تواند اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس کودک را افزایش دهد. بازی‌های چندنفره که به کودکان اجازه می‌دهند تیم تشکیل دهند و پیروز شوند، می‌توانند احساس ارتباط و توانمندی را در آن‌ها تقویت کنند.

در حالی که مزایای غیرقابل انکاری وجود دارد، نگرانی‌های قابل توجهی نیز برای والدین وجود دارد:

• اعتیاد و استفاده بیش‌ازحد: یکی از خطرات برجسته، اعتیاد به بازی است. کودکان و نوجوانانی که زمان زیادی را در مقابل صفحه‌نمایش می‌گذرانند ممکن است تحصیلات، زندگی اجتماعی و حتی سلامت جسمی خود را نادیده بگیرند. این اعتیاد می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند عملکرد ضعیف تحصیلی و دشواری در تعاملات اجتماعی واقعی شود.
• قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت‌آمیز: یکی از دلایلی که برخی معتقدند بازی‌های ویدیویی برای کودکان و نوجوانان مضر هستند، قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت‌آمیز و تهاجمی است. مطالعات نتایج متفاوتی را در مورد اینکه آیا بازی‌های خشونت‌آمیز به رفتار پرخاشگرانه منجر می‌شوند، نشان داده‌اند، اما والدین باید به‌ویژه در مورد کودکان کم سن وسال محتاط باشند.
• تأثیرات بر ذهن و روان: تأثیر بازی‌های رایانه‌ای بر ذهن و روان انسان، به‌ویژه در دوران حساس رشد کودکان و نوجوانان، موضوعی پیچیده است. در حالی که برخی بازی‌ها می‌توانند ذهن را تحریک و احساس موفقیت ایجاد کنند، استفاده بیش‌ازحد یا اعتیادگونه از آن‌ها می‌تواند سلامت روانی را به خطر بیندازد. بازی‌های طولانی‌مدت می‌توانند زمینه‌ساز بروز اضطراب، افسردگی و انزوای اجتماعی شوند، به‌خصوص زمانی که کودک از بازی به‌عنوان راهی برای فرار از مشکلات واقعی استفاده می‌کند. استفاده بی‌رویه از بازی‌های رایانه‌ای همچنین می‌تواند منجر به از بین رفتن تعادل روانی، نوسانات خلقی و کاهش انگیزه برای فعالیت‌های دیگر شود. از این رو، بررسی دقیق این تأثیرات برای درک کامل نقش بازی‌ها در سلامت روان ضروری است.

متعادل‌سازی زمان بازی با فعالیت‌های دیگر کلید اطمینان از سبک زندگی سالم برای کودکان است. در اینجا چند نکته برای والدین آورده شده است:

• تعیین محدودیت‌های واضح برای زمان بازی: قوانینی درباره زمان بازی تعیین کنید تا از استفاده بیش‌ازحد جلوگیری شود. آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که برای اهداف سرگرمی، زمان بازی به یک تا دو ساعت در روز محدود شود.
• انتخاب بازی‌های مناسب برای سن: از رتبه‌بندی‌های ESRB استفاده کنید و بررسی‌ها را بخوانید تا مطمئن شوید محتوای بازی برای سن و سطح بلوغ فرزندتان مناسب است. همه بازی‌ها یکسان نیستند و برخی می‌توانند تجربیات آموزشی و غنی‌ ارائه دهند، در حالی که دیگران ممکن است مضر باشند.
• تشویق به فعالیت‌های متنوع: سبک زندگی متعادلی را با تشویق به بازی در فضای باز، ورزش و سرگرمی‌های بدون بازی ترویج دهید. تنوع در فعالیت‌ها کمک می‌کند تا بازی به منبع اصلی سرگرمی یا کاهش استرس تبدیل نشود.
• درگیر بودن و برقراری ارتباط: با فرزندتان درباره بازی‌هایی که انجام می‌دهد صحبت کنید. به بازی‌های آن‌ها علاقه نشان دهید، سؤال بپرسید و در صورت امکان با آن‌ها بازی کنید. این نه‌تنها فرصتی برای نظارت بر محتوا فراهم می‌کند، بلکه پیوند والد فرزند را نیز تقویت می‌کند.برای شروع بهتر، می‌توانید از بازی‌هایی استفاده کنید که هم آموزنده باشند و هم جذاب مثل آنچه در مقاله بازی کامپیوتری آموزشی برای کودکان معرفی شده‌اند.

بسیاری از روان‌شناسان کودک و مربیان آموزشی توافق دارند که بازی‌های ویدیویی ذاتاً مضر نیستند، اما تأکید می‌کنند که اعتدال در استفاده از آن‌ها بسیار مهم است. دکتر جین رینولدز، روان‌شناس کودک، اشاره می‌کند که تأثیرات بازی‌های ویدیویی بر سلامت روان کودکان تا حد زیادی به نحوه ادغام آن‌ها در زندگی کودک بستگی دارد. تعادل بین زمان بازی، تعامل اجتماعی، فعالیت بدنی و استراحت بسیار مهم است.

کارشناسان آموزشی نیز بر پتانسیل برخی بازی‌ها به‌عنوان ابزارهای یادگیری تأکید می‌کنند. برای مثال، بازی‌های شبیه‌ساز مانند SimCity و Kerbal Space Program می‌توانند اصول برنامه‌ریزی شهری و فیزیک را به کودکان آموزش دهند و سرگرمی را با آموزش ترکیب کنند.

بااین‌حال، متخصصان در مورد خطرات بازی بیش‌ازحد هشدار می‌دهند. دکتر مارک هالستون، درمانگر رفتاری، بیان می‌کند: “زمانی که بازی به مکانیزم اصلی مقابله تبدیل می‌شود، می‌تواند توانایی کودک و نوجوان در مدیریت احساسات و حل مشکلات بدون بازی را مختل کند. او به والدین توصیه می‌کند که عادات سالم استفاده از بازی را الگو قرار دهند و در مورد بازی مسئولانه گفت‌وگوهای باز داشته باشند.

این سؤال که آیا بازی‌های ویدیویی برای کودکان مفید یا مضر هستند، سوال درستی نیست. بازی‌های ویدیویی با توجه به نحوه استفاده از آن‌ها می‌توانند هم مفید و هم مضر باشند. کلید این مسئله در اعتدال، انتخاب محتوای مناسب و مشارکت والدین نهفته است. در حالی که بازی‌های ویدیویی می‌توانند توانایی‌های شناختی را تقویت کرده و مهارت‌های اجتماعی را پرورش دهند، استفاده بیش‌ازحد یا نامناسب می‌تواند منجر به پیامدهای منفی روانی و جسمی شود.

فعالیت بدون نظارت در بازی‌های ویدیویی می‌تواند به کودکان و نوجوانان آسیب برساند. به رسمیت شناختن اعتیاد به بازی به عنوان یک اختلال رفتاری، رابطه بین بازی و چاقی را تأیید می‌کند. اعتیاد به بازی‌های ویدیویی می‌تواند باعث شود دانش‌آموزان از تحصیل غفلت کنند و مهارت مدیریت زمان ضعیفی داشته باشند. رفتار اجتماعی نیز ممکن است بدتر شود و کودکان را در معرض طرد اجتماعی و بی‌تفاوتی نسبت به خشونت قرار دهد. بازی شبانه می‌تواند الگوهای خواب کودکان را مختل کند و توانایی آن‌ها در تفکر و کنترل احساسات را کاهش دهد. شناسایی و کاهش این پیامدهای منفی به کودکان کمک می‌کند تا در دنیای دیجیتال بدون به‌خطر انداختن سلامت، تحصیل یا رشد اجتماعی خود پیش بروند.

چگونه بفهمم که کودک من به بازی اعتیاد دارد؟

نشانه‌هایی مانند ترجیح بازی به تمام فعالیت‌های دیگر، ناتوانی در قطع بازی، تغییرات خلقی هنگام محروم شدن از بازی و افت تحصیلی می‌توانند هشداردهنده باشند.

آیا بازی‌های ویدیویی می‌توانند به رشد ذهنی کودک کمک کنند؟

بله بازی‌هایی که نیاز به حل مسئله، تصمیم‌گیری یا همکاری دارند، می‌توانند مهارت‌هایی مانند تفکر منطقی، تمرکز، هماهنگی چشم و دست، و همکاری تیمی را تقویت کنند.